San Agustin’den ayrılıp Mocoa’ya doğru yola koyuldum koyulmasına da ne google, ne gps haritamda bu bölgedeki yerleşim hakkında hiç bir bilgi yok. Sora sora Bağdat bulunurmuş döküldük yollara. Rampa sardır, in çık, derken bayağı orman içinden salınarak gider olduk. Etrafta in cin top oynuyor. Akşamüstü altı civarı askeri kontrol noktasına …
Bisiklet lambamın ışığıyla kapkaranlık yolda önüme fırlayan köpekleri atlatıp San Agustin’e akşam 8:00 civarı vardığımda dizlerim hala titriyordu. Şansıma Gönüllü İtfaiye İstasyonu beni geri çevirmedi. Ertesi gün günlük keşifler yapabilmek için Cuchumelo’yu bırakıp gidebileceğim ucuz bir otel odasına yerleştik. Cuchumelo’nun da keyfi yerindeydi. Odada türlü çeşit cambazlıklar, odadan firar etmeler …
“Aslına bakarsan yazmak için ilham perisinden ziyade disipline ihtiyacım var sanırım. Tembellik etmesem de her gün yazabilsem, kimbilir belki bir gün başarırım.” Tatacoa Çölünden ayrılıp Villavieja’ya vardım. Parkta Cuchumelo’yu biraz dinlendirdikten sonra yola koyulduk. Neiva’ya akşam üzeri vardım varmasına da İtfaiye İsasyonuna ulaştığımda hava kararmıştı. Vardiyalı çalıştıklarından yeni gelenlerin yerlerini …
Ah ah Kolombiya’da bulunan en yüksek paramo, Sumapaz Ulusal Parkını geride bırakmıştım bundan sonrasi inişti daha ne ister insan işim kolay derken yanıldığımı asfalt bitince anladım. İniş ama ne iniş. Çok şükür hava yağmurlu değildi. Bazı dostlar ‘tekerine taş değmesin’ derler ya hah bu aşağıdaki fotoğrafta görülen kayalar önüm sıra …
Bogota’da bizi Mateo ve Omar misafir etti. İki pırıl pırıl genç (kesin yaşlanıyorum, pırıl pırıl genç ne be!) Bogota Üniversitesinde psikoloji okuyorlar. Çevre sorunları, sosyal sorunlar ve politikayla da ilgililer. Ders çalışmadıkları günlerde beraber şehri gezebildik. Bogota’da şehir merkezinin dışında kaldığımdan mıdır, şehir zaten dağın başında olduğundan çok fazla yokuşu olmadığından mıdır bilemedim bana çok ferah feza …
Sonunda hazır veya değil kendimi yola attım. Anton ile beraber San Antonio de Prado’dan ayrıldık ama bisiklete binmem epey zaman aldı. Özellikle yeniden trafikte olmak tabiri caizse tüm tüylerimi diken diken etmeye yetti de arttı bile ikincisi ise aylarca pek bir şey yapmamanın getirdiği kondisyonsuzluk. İte kaka Caldas’a vardık ve …
Agustos sonu yola cikma planlarim maalesef gerceklesmedi. Ancak Eylul sonuna dogru yola cikabildim. Neden derseniz minik siyah bi “kurum tanesi” sebebim oldu :) Makkurokurosuke/Susuwatari ama aile arasinda Cuchumelo <3 Ben Piñon icin cok uzulunce baska kedi arkadas edinmemeye calisirken bu minik kizi hediye ettiler – almasam sokaga dusecekti :( Casa …
Merhabalar; su an Medellin (Kolombiya) sehrinde Casa Ciclista’da yani Bisikletci Evinde esyalarimi elden gecirmekle, bisikletimin tamirini beklemekle ve kedi bebesi buyutmekle gunlerimi harciyorum. Kazamdan haberi olan ve maddi manevi yardima kosan herkese cok ama cok tesekkur ederim. Kocaman bir tesekkur sayfasi da hazirliyorum. Ayrica bu post ile seytanin bacagni kirdigimi …
